Zapraszamy na kolejne spotkanie Klubu Filmowego ALE NAKRĘCONE!!!

Odsłony: 1747

Marta (Kulesza), gwiazda popularnych seriali, ma 42 lata, jest silna i dominująca. Pomimo sławy i pieniędzy wciąż nie może ułożyć sobie życia. Niestabilna emocjonalnie 40-letnia Kasia (Muskała) tkwi w dalekim od ideału małżeństwie (w roli męża Marcin Dorociński), wychowując nastoletniego syna (Jeremi Protas). Siostry niezbyt za sobą przepadają, kompletnie nie rozumieją i nawet nie starają się zrozumieć swoich życiowych wyborów. Choroby, a w konsekwencji utrata jednego z rodziców zmuszają je do wspólnego działania. Kobiety stopniowo zbliżają się do siebie, odzyskują utracony kontakt, co wywołuje szereg tragikomicznych sytuacji.

Kino mądrze rodzinne

Jakub Majmurek

Przyznam szczerze: od filmów takich jak "Moje córki krowy" na ogół trzymam się z daleka. Gdy w katalogu festiwalu w Gdyni przeczytałem, o czym ma to być film – dwie siostry, umierająca matka, chory ojciec, rodzinne konflikty – zastanawiałem się, czy w ogóle warto poświęcić mu czas. Telewizyjne filmy emitowane po serwisach informacyjnych w środku tygodnia zupełnie zbanalizowały tego typu historie. Zachęcony pozytywnymi opiniami kolegów i koleżanek jednak poszedłem – i nie żałuję.

Filmowi Kingi Dębskiej z pewnością nie można zarzucić telewizyjnego banału. Wielokrotnie opowiadaną już historię udaje się jej przedstawić w sposób świeży, z wielką kulturą filmową i humorem. Nie ma w jej filmie sentymentalizmu, moralnego szantażu, oczywistości. Są za to: subtelny psychologiczny rysunek postaci, dyskretny humor, mądre niedopowiedzenia, dobrze napisane dialogi. Narrację niosą już same świetnie skonstruowane postacie. Mają one życie wewnętrzne, targają nimi sprzeczne emocje, mówią wiarygodnym językiem, mają problemy, ale i zdolne są do pięknego postępowania – nie zawsze jest to w polskimi kinie norma. W dodatku odtwarzają ich koncertowo grający aktorzy: od świetnej jak zawsze Agaty Kuleszy, do obsadzonego wbrew emploi Jacka Stronga Marcina Dorocińskiego w roli safandułowatego, wiecznie bezrobotnego męża-trutnia na utrzymaniu żony.

W centrum narracji Dębskiej znajduje się relacja dwóch dorosłych sióstr. Marta (Kulesza) to rozwiedziona gwiazda telenoweli drugiej kategorii, Kasia (Gabriela Muskała) to nauczycielka z mężem i nastoletnim synem. Pierwsza jest twardsza, bardziej zaradna, ale też sprawia wrażenie zimnej i zdystansowanej. Druga podpija, jest mniej życiowo obrotna, ale nie jest złą osobą i bardziej poświęca się dla bliskich. Żadna nie redukuje się w filmie do zbiorów stereotypów. Dynamika relacji między nimi – zawiści, rywalizacji, solidarności, zdobywania przewagi, pomocy – zostaje doskonale wygrana i pokazana na ekranie.

Dębska tworzy ciekawe kobiece kino, dające kobiecym bohaterkom przestrzeń, w której mogą się wyrazić poza romantycznymi czy macierzyńskimi scenariuszami, w której kobiety mogą rozmawiać ze sobą i o sobie, odnosić się przed wszystkim do siebie, nie do swoich mężów/ojców/synów/kochanków. W bardzo męskim polskim kinie nie jest to częste i tym bardziej należy "Moje córki krowy" docenić. Amerykańska autorka komiksów, Alison Bechdel, zaproponowała kiedyś test, jakim można by poddawać filmy z punktu widzenia obecności w nich kobiet. Test ten składa się z trzech pytań: Czy w filmie występują przynajmniej dwie kobiety? Czy rozmawiają ze sobą? Czy rozmawiają o czymś innym niż mężczyznach? Dzięki filmowi Dębskiej, ale także "Body/Ciału" i "Córkom dancingu" mieliśmy wreszcie w tym sezonie kilka filmów zdolnych spełnić te proste wymagania.

Film Dębskiej oferuje wreszcie bardzo odświeżającą wizję rodziny. Szczęśliwa familia jest jednym z podstawowych mitów kina. Zwłaszcza w okolicach świąt Bożego Narodzenia. Rodzina często przedstawiana bywa jako miejsce, gdzie zawsze możemy wracać, podstawowy horyzont bliskości, szczęścia i solidarności. Mit ten przybiera często przesadnie przesłodzone, mdlące formy, podawany bywa w mocno topornych formatach. Dębskiej udaje się stworzyć kino mądrze rodzinne. Rodzina bywa tu źródłem cierpień, konfliktów, zawiści, rywalizacji. Wpisane w nią relacje nie zawsze są różowe. Marta być może pogardza Kasią i jej mężem. Kasia faktycznie sobie nie radzi i wykorzystuje finansowo ojca (Marian Dziędziel). Ten jest z kolei egoistyczny, zdziecinniały, miejscami chamski dla swoich córek. Ale mimo wszystko rodzina jest dla każdego z nich źródłem sensownej więzi, bliskości. Momenty złości, wkurzenia, kłótni i pretensji przeplatają się z poczuciem autentycznej bliskości. Pokazanie tego w subtelny sposób, mądra, dowcipna rodzinność tego filmu, jest największą siłą "Moich córek krów".

Kinga Dębska

1969. 09. 04

Data urodzenia

Białystok

1996

Wykształcenie - rok ukończenia studiów

kulturoznawstwo na Wydziale Orientalistycznym Uniwerystetu Warszawskiego

2001

Wykształcenie

Camerimage Film School w Toruniu

2007

Wykształcenie - rok ukończenia studiów

reżyseria w FAMU w Pradze

Reżyser.

Filmografia

Reżyseria

2015 - 2016

SINGIELKA

Serial fabularny

Reżyseria (odcinki: 75-77)

2015

AKTORKA

Film dokumentalny

Reżyseria

2015

MOJE CÓRKI KROWY

Film fabularny

Scenariusz, Reżyseria

2012 - 2013

WSZYSTKO PRZED NAMI

Serial fabularny

Reżyseria (odcinki: 9-16)

2009

HEL

Film fabularny

Scenariusz, Reżyseria

2008

NAJBARDZIEJ LUBIĘ GRAĆ

Film dokumentalny

Scenariusz, Reżyseria

2008

SZEŚĆ OKTAW

Film dokumentalny

Scenariusz, Reżyseria

2007 - 2016

BARWY SZCZĘŚCIA

Serial fabularny

Reżyseria (odcinki: 457-462, 571-576, 589-594, 619-624, 643-648, 679-684, 703-708, 721-726, 751-756, 769-774, 997-1004, 1069-1076, 1117-1124, 1205-1212, 1369-1372)